بازگشت
پشت پرده ملاقات حسن روحانی و فرانسوا اولاند
فرامرز دادرس فرامرز دادرس

 

 

 کارشناس اطلاعاتی - فرانسه

 

قرار است سه شنبه بیست و چهارم سپتامبر 2013، شیخ حسن روحانی، رئیس جمهور اسلامی و فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه، در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، دیدار و گفت و گو کنند. این دیدار به درخواست حسن روحانی برگزارخواهد شد. روحانی موفق می شود با فرانسوا اولاند، نخستین مقام بلند پایه کشورهای گروه (5+1) دیدار و گفتگو کند.

این دیدار، نخستین دیدار رسمی ! یک مقام بلند پایه فرانسوی با یکی از مقام های ایران  در هشت سال گذشته می باشد. نخستین تماس های مقامات فرانسوی با سران حکومت اسلامی از هنگام اقامت آیت الله خمینی در فرانسه آغاز شد، این مراودات در سی و چهار سال گذشته بطور آشکار و پنهان برقرار بوده است.

پس از مراسم تنفیذ شیخ حسن روحانی به ریاست جمهوری اسلامی ، آیت الله خامنه ای اجازه داد از سران کشور های جهان برای شرکت در مراسم تحلیف حسن روحانی، دعوت به عمل آید. دعوت نامه فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه،  در ماه ژوئیه 2013 به برونو فوشه، سفیر فرانسه در تهران تقدیم شد. ارسال این دعوت نامه در حالی انجام شد که کشور های عضو اتحادیه اروپا که فرانسه نیز جزو آنان می باشد، تصمیم گرفته بودند که تنها در سطح سفیر در این مراسم شرکت کنند.  به گفته یک کارشناس روابط ایران و فرانسه، دولت فرانسه نامه تبریک سردی! برای حسن روحانی فرستاد.

شنیده شد که میشل روکارد و دومینیک دو ویل پن، دو نخست وزیر پیشین فرانسه، به تاًسی از جک استراو، وزیر امور خارجه پیشین انگلیس، به دولت خود پیشنهاد کردند که برای تبریک و شرکت در مراسم تعلیف حسن روحانی به تهران مسافرت نمایند. این دو شخصیت فرانسوی پیشتر چند بار به ایران سفر کرده اند و همواره با استقبال گرم مقامات جمهوری اسلامی روبرو شده اند.

پیشنهاد میشل روکارد و دومینیک دو ویل پن، با مخالفت لوران فابیوس، نخست وزیر پیشین و وزیر امور خارجه کنونی فرانسه روبرو شد. چند روز بعد از این پیشنهاد، لوران فابیوس، با علی آهنی سفیر جمهوری اسلامی در پاریس دیدار کرد. آهنی، این ملاقات را که یک ساعت و نیم به درازا کشید مثبت توصیف کرد. پس از این دیدار لوران فابیوس تلفنی با جواد ظریف وزیر امور خارجه جدید ایران  گفتگو کرد. گفته می شود در این گفتگوی تلفنی ، لوران فابیوس در تبادل نظر ها بسیار محتاطانه برخورد کرده است. لوران  فابیوس با تجربه تر از آن است که در دام ترفند های جمهوری اسلامی گرفتار شود، حتی از پشت تلفن! لازم به یاد آوری است که هنگام مبارزات انتخاباتی اخیر ریاست جمهوری ایران، علی اکبر ولایتی، یکی از کاندیدا ها، و مشاور سیاسی آیت الله خامنه ای، از سفر پنهانی خود به فرانسه و ملاقات وگفتگو های خود با  نیکلا سارکوزی رئیس جمهور پیشین فرانسه و نمایندگان او ، پرده برداشت.

در ماه مه 2013، ژان فرانسوا ژیرو، مدیر امور آفریقا و خاورمیانه وزارت امور خارجه فرانسه، در سفری به ایران با علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه وقت ایران ملاقات کرد. در این ملاقات صالحی از ژان فرانسوا ژیرو، پرسیده بود: « چرا فرانسه موضع  دشمنی با جمهوری اسلامی  را در پیش گرفته است ؟»  صالحی افزوده بود؛« آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب هیچ مخالفتی با  فرانسه ندارد و حتی گفته است که فرانسه نقش مهمی در پناه دادن به آیت الله خمینی ایفا نموده  است .»

جمهوری اسلامی از آغاز کوشیده است که از اختلافات کوچکی که همواره میان فرانسه و آمریکا وجود دارد بسود منافع خود در خاورمیانه و علیه اسرائیل سود جوید. در ماجرای اخیر استفاده از سلاح شیمیایی در سوریه که منجر به کشته شدن بیش از هزار و چهار صد تن از مردم سوریه شد. فرانسوا اولاند واکنش تند و تهدید آمیز باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به سوریه را جدّی پنداشت، و به طمع دست یابی دوباره به منافع از دست رفته فرانسه در مستعمره پیشین خود، سوریه، طبل جنگ را به صدا در آورد. اولاند،  از ارتش فرانسه خواست، طرح یک حمله تنبیهی در سوریه را آماده نماید.

آگاهان نظامی می گویند؛ این درخواست اولاند از ستاد ارتش، افسران فرانسوی را شگفت زده نموده است. در طرح های نظامی، حمله تنبیهی! جایگاهی ندارد، یک ارتش هنگامی که به مصاف دشمن می رود،  باید از همه امکانات و تجهیزات خود علیه دشمن استفاده کرده و دشمن را نابود و یا ناگزیر به تسلیم بدون قید و شرط نماید.

پس از واکنش تند روسیه ، انگلیس ها خود را محترمانه کنار کشیدند و اوباما نیز ناچار شد طرح حمله به سوریه را فعلاً کناربگذارد. در فرانسه آقای اولاند که هنوز کم و بیش بر طبل چنگ می کوبد، مورد تمسخر قرار گرفت و منتقدین اش وی را به دنباله روی کورکورانه از آمریکا متهم کردند. در نظر سنجی ها بیش از شصت و سه در صد مردم فرانسه  با شرکت کشورشان در حمله به سوریه مخالفت کردند. در گفتگو هایی که میان جان کری وزیر امور خارجه آمریکا و همتای روسی اش، سرگئی لاورف،  بر سر سوریه انجام شد فرانسه را به بازی نگرفتند. فرانسه برای ابراز وجود، طرحی جداگانه به شورای امنیت فرستاد، این طرح با مخالفت روسیه روبرو شد.

این حرکات از چشم های تیزبین  دستگاه دیپلوماسی جمهوری اسلامی دور نمانده است. فرانسوا اولاند که در یک سال گذشته ریاست جمهوری خود، با مشکلات فراوانی روبرو بوده است، برای برون رفت از این اشتباه بزرگ در سیاست خارجی خود، نیاز به یک واسطه معتبر درسوریه دارد، فرانسه  بطور سنتی نمی تواند زیاد به روسیه نزدیک شود.

در باره آینده سوریه، یکی از راه هایی که در پیش روی فرانسوا اولاند، باقی مانده است، نزدیکی به جمهوری اسلامی می باشد. بی دلیل نیست که شیخ حسن روحانی، پیش از ملاقات با آمریکایی ها، شخصاً خواستار ملاقات با رئیس جمهور فرانسه شده است. روحانی کوشش خواهد کرد تا در مورد سوریه معامله ای با فرانسه انجام دهد. جمهوری اسلامی مایل است نقش مهمی در مذاکرات آینده سوریه بازی کند، و برای رسیدن به این خواست خود، به همکاری فرانسه نیاز دارد. تاکنون در مذاکرات پیرامون مسائل سوریه، آمریکا و کشور های اروپایی جمهوری اسلامی را به بازی نگرفته اند.

هدف دیگر جمهوری اسلامی از نزدیکی به فرانسه، گفتگو بر سر آینده  سازمان مجاهدین خلق در این کشور می باشد. جمهوری اسلامی در نظر دارد پرونده مجاهدین را یک بار برای همیشه، ببندد. جمهوری اسلامی پس از زد و بند پنهانی با آمریکا و حکومت عراق، عوامل خود را به پایگاه اشرف فرستاد و کار مجاهدین را یکسره کرد، و در کمتر ازدو هفته، پایگاه اشرف را برچید. این پیروزی خونبار! به مزاق جمهوری اسلامی خوش آمده است.

اکنون بزرگترین و مهم ترین پایگاه مجاهدین، در شهر، اورسوراواز در غرب پاریس می باشد.  یک بار در ماه ژوئن 2003، پلیس فرانسه به مرکز مجاهدین درفرانسه حمله برد و شماری از سران این سازما ن را بازداشت کرد.

به نظر برخی از آگاهان، ملاقات کنونی روحانی و اولاند در حال حاضر بیشتر جنبه تشریفاتی دارد، باید در انتظار ماند تا زمان نشان دهد که روابط دو کشور چه مسیری را طی خواهد کرد. فرستادن علی آهنی برای بار سوم به عنوان سفیر جمهوری اسلامی به فرانسه، درجهت نزدیکی هر چه بیشتر ایران و فرانسه صورت گرفته است، علی آهنی به زبان فرانسه تسلط دارد و از ارتباطات گسترده ای با شخصیت های فرانسوی برخوردار است.

خانم ناتالی گوله، سناتور فرانسوی عضو کمیسیون امور خارجه سنای فرانسه و نایب رییس گروه فرانسه- کشورهای خلیج فارس که به تازگی از سفر به ایران بازگشته است، در بیانیه ای به مقام‌های کشورش گفت: « باید تلاش‌های گشایگر حسن روحانی رییس جمهور ایران را بدون هیچ ساده‌ انگاری جدی گرفت.» خانم گوله اضافه کرد: « اعلام ملاقات احتمالی میان حسن روحانی و باراک اوباما، و دوری از شیوه گفتار رییس جمهور قبلی ایران، نشانه‌های مثبتی از سوی ایران است. ایران بازیگر مهمی در مخاصمات سوریه در منطقه و همچنین در افغانستان و لبنان محسوب میشود.»

ناتالی گوله، پس از انتخاب شیخ حسن روحانی به ریاست جمهوری اسلامی گفته بود: « پیروزی آقای روحانی به معنی " عمامه سفید وسفید عمامه نیست"  اشاره وی به این اصطلاح این بود که عمامه سفید آقای روحانی دلیلی بر پاک و موجه بودن این شخص نیست.»

 

ایو بونه، رئیس پیشین سازمان ضد جاسوسی فرانسه، در کتاب خود « واواک در خدمت آیت الله ها » از ناتالی گوله به عنوان یکی از لابی های  فرانسوی رژیم اسلامی، نام برده است. این کتاب در ماه آوریل 2009، از سوی انتشارات تیمه منتشرشد.

ناتالی گوله، کتابی به عنوان (فرقه ای در قلب جمهوری فرانسه) علیه مجاهدین خلق نوشته است. این کتاب به زبان فرانسه درصد صفحه، قطع جیبی، و در ماه می ۲۰۱۲ در فرانسه منتشر شد. بیشتر نوشته های این کتاب بر پایه اظهارات برخی از جدا شدگان سازمان مجاهدین خلق مقیم فرانسه می باشد. شماری از این جدا شدگان پس از ترک این سازمان به خدمت جمهوری اسلامی در آمده اند.

ناتالی گوله، در مدت اقامت خود در ایران، با نشریات جمهوری اسلامی گفتگو هایی انجام داد، عنوان مصاحبه روزنامه اعتماد با خانم گوله (مشکلات دوستان اروپایی ایران) بود. در این گفتگو ناتالی گوله، با حجاب اسلامی شرکت کرده بود.

در زندگینامه خانم ناتالی گوله، در ویکی پدیا آمده است: « وی پس از پایان تحصیلات در رشته حقوق، به عنوان وکیل در دادگاه های پاریس فعالیت می کرد. وی در ژانویه سال 2000 میلادی از سوی شورای نظام قضایی پاریس، به دلیل عدم رعایت مقررات حرفه وکالت، ممنوع الوکاله شد. خانم گوله به دادگاه شکایت کرد ولی این تصمیم در دادگاه تجدید نظرنیز تاًیید شد. خانم گوله سپس  به دیوان عالی کشور فرانسه شکایت کرد و در نتیجه در سال 2011، دادگاه راًی به ادامه کار وی داد. در فوریه 2007، آقای دانیل گوله، سناتور فرانسوی و همسر خانم ناتالی گوله، درحین سفری به ابوظبی دچار سکته قلبی شد و درگذشت، در آن زمان ناتالی گوله، جانشین شوهر خود در مجلس سنای فرانسه بود. پس از این ماجرا دو دختر دانیل گوله از همسر اولش،  به دادگاه شکایت کردند و نامادری خود را بطور غیر مستقیم در مرگ پدر خود مقصر دانستند. این شکایت به نتیجه نرسید و از سوی دادگاه رد شد و دختران سناتور دانیل گوله به دلیل افترا جریمه شدند. در همان زمان روزنامه دست چپی، لوپوئن، در مقاله ای خانم ناتالی گوله را شخصیتی قابل خرید! توصیف کرده بود. روزنامه لوپوئن، نتوانست این ادعای خود را در دادگاه  ثابت کند و از سوی دادگاه محکوم به پرداخت جریمه شد.»

 

https://fr.wikipedia.org/wiki/Nathalie_Goulet

 

http://www.lefigaro.fr/actualite-france/2009/03/25/01016-20090325ARTFIG00001-l-affaire-goulet-se-clot-par-un-non-lieu-.php

 

http://www.ouest-france.fr/ofdernmin_-Affaire-Goulet-la-Cour-d-Appel-de-Paris-confirme-la-condamnation-du-Point_-779358--BKN_actu.Htm

 

http://www.europe1.fr/Politique/Affaire-Goulet-le-corps-du-senateur-exhume-avant-une-autopsie-32970/

 

http://www.lepoint.fr/actualites-societe/2009-03-26/une-lettre-de-nathalie-goulet/920/0/329244

 

http://www.lepoint.fr/politique/les-filles-de-l-ex-senateur-goulet-en-correctionnelle-pour-denonciation-calomnieuse-10-05-2011-1328994_20.php

 

 








September 24th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل بین المللی